YJ’s essay about Hajodae.
I’ve traveled almost every part of Kangwon-do, but the pIace that comes up in my mind first is Hajodae, the pIace that I’ve stayed for about 3 months, two years ago.
Its magnificent nature is well preserved, and there is very few people because that area is preserved as a resort for military personnel.
On a stormy day, I stood near the cliff of Hajodae, which was echoing the roll of thunder. The scene of the waves shattering into white foam was so magnificent that I think the memory of the scene will last till the end of my life.
I often speared fishes, and there was a funny episode with a fish named “Goonsoo”. The old fishers of the village told me that boiled ‘Goonso’ – a kind of sea mollusk whose size is about one feet - has a special taste. Hearing their advice, I became curious how it would taste, so I caught four large Goonsos and put it in a large pot and boiled it.
When the water began to boil, I opened the lid of the pot, and Oh my God! I was confused. Those Goonsos were shrunken into the size of a finger! Anyway, whenever I think of Goonso, I still laugh.
I recently visited that pIace with Kwon Oh Joong, who became friends while shooting ‘Love Greeting’. That pIace gives me new impressions each time I visit there. Hajodae was the pIace that I ended the wandering of my youth, and was the pIace that I made a new start. Therefore it has a special meaning to me and my life.
Translate English to Thai by xaixi /Thank you^-^
บันทึกของเบยองจุนเกี่ยวกับ Hajodae
ฮาโชแด
ถึงแม้ว่าผมจะเดินทางมาเกือบทั้งเมืองคังวอนแล้ว แต่ผมก็ยังคิดถึงฮาโชแดเสมอ ก็ในเมื่อมันเป็นทีที่ผมเคยอยู่มาตั้ง 3 เดือน เมื่อ 2 ปีที่แล้ว ธรรมาชาติที่สวยอย่างหาคำบรรยายไม่ได้นั้น ได้รับการคุ้มครองอย่างดี และที่ดีอีกอย่างคือในคังวอนนั้น คนน้อยมาก เพราะมันเป็นที่พักของคนในกองทัพ
ในวันที่มีพายุ ผมยืนอยู่ริมผาของฮาโยแด ที่กำลังสนั่นไปด้วยเสียงฟ้าร้องและฟ้าผ่า ภาพที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้คือสายฟ้าสีเงินที่ทอดเป็นแนวลงมาบรรจบกับฟองคลื่นสีขาว มันสวยอย่างบอกไม่ถูก และผมก็หวังว่ามันจะสวยอย่างนี้ตลอดไป
ปกติผมก็ตกปลานะ แล้วมันก็มีเรื่องขำๆอยู่เเรื่องนึง กับเจ้าปลาที่ชื่อว่า กูนซู ผมได้ยินมาว่าเจ้านี่น่ะ ถ้าจะให้อร่อยต้องเอาไปต้ม แล้วผมก็ทำตามนั้นเพราะความอยากรู้ส่วนตัวว่ามันจะจริงมั๊ยเนี่ย ผมได้เจ้าปลากูนซู ที่ตัวยาวซัก 1 ฟุต แล้วก็โยนมันลงหม้อไป แล้วพอน้ำใกล้จะเดือด ผมก็เปิดฝา แล้วก็ต้องร้อง โอ้ พระเจ้าจอร์จ ปลาทั้งตัวหดเหลือเท่านิ้วชี้เองเหรอนี่ มันแปลกจริงๆนะเนี่ย ตั้งแต่นั้น เมื่อไหร่ที่คิดถึงเรื่องเจ้าปลากูนซู ผมก็ยังหัวเราะได้เสมอ
ผมเพิ่งจะกลับไปที่นั่นเมื่อเร็วๆนี้ กับ ควอน อูชุง ที่เล่นเรื่อง love greetingด้วยกัน และทุกครั้งที่ไปความรู้สึกที่ได้รับมันก็จะแตกต่างกันเสมอ เอาเข้าจริงๆแล้ว ฮาโชแดเป็นที่ทีสิ้นสุดการเดินทางหาตัวตนในช่วงชีวิตวัยรุ่นของผม และก็ที่นี่แหละทำให้ผมก้าวไปได้อีกครั้ง ไม่แปลกใจเลยที่ ฮาโชแดจะเป็นที่ที่มีความหมายและแสนจะพิเศษมากในชีวิตของผม
